هوش مصنوعی:
شاعر در این متن بیان می‌کند که عشق خود را به افراد پست و بی‌ارزش نمی‌بخشد و با وجود نداشتن قدرت، از همت و اراده خود راضی است و شکرگزار است.
رده سنی:
18+
متن شامل واژگان و مفاهیمی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 18 سال نامناسب یا نامفهوم باشد، مانند اشاره به 'قحبهٔ رعنای جهان' و مفاهیم عرفانی پیچیده.
شمارهٔ ۱۹۲ - در علو همت خود گوید
من واین نفس که با قحبهٔ رعنای جهان
چون خسان عشق نبازم نه به سهو و نه بعمد
قدرت دادن اگر نیست مرا باکی نیست
همت ناستدن هست و لله الحمد
چون خسان عشق نبازم نه به سهو و نه بعمد
قدرت دادن اگر نیست مرا باکی نیست
همت ناستدن هست و لله الحمد
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹۱ - در طلب کاغذ گوید
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۳ - قاضی حمیدالدین از انوری سوئال کند
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
