هوش مصنوعی:
در این متن، انوری به عنوان شاعری بزرگ توصیف شده که توسط پادشاه جهان دعوت می‌شود. پادشاه به او شراب می‌دهد و از او شعر می‌خواهد. انوری در حالت مستی شعر می‌سراید و دوباره به حضور پادشاه خوانده می‌شود. پادشاه او را می‌ستاید و بیان می‌کند که نام او در جهان باقی خواهد ماند، اما در نهایت تأکید می‌کند که هیچ چیز در این دنیا پایدار نیست.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عمیق فلسفی و ادبی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به مصرف شراب ممکن است برای گروه‌های سنی پایین مناسب نباشد.
شمارهٔ ۱۹۵ - سلطان سنجر انوری را به مجلس خود خوانده بود در شکر آن گفته
انوری را خدایگان جهان
پیش خود خواند و دست داد و نشاند
باده فرمود و شعر خواست ازو
واندر آن سحر کرد و در افشاند
چون به مستی برفت بار دگر
کس فرستاد و پیش تختش خواند
همه بگذار این نه بس که ملک
نام او بر زبان اعلی راند
بیش از این در زمانه دولت نیست
هیچ باقیش در زمانه نماند
پیش خود خواند و دست داد و نشاند
باده فرمود و شعر خواست ازو
واندر آن سحر کرد و در افشاند
چون به مستی برفت بار دگر
کس فرستاد و پیش تختش خواند
همه بگذار این نه بس که ملک
نام او بر زبان اعلی راند
بیش از این در زمانه دولت نیست
هیچ باقیش در زمانه نماند
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹۴ - انوری در جواب قاضی گوید
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۶ - مدح شهاب‌الدین ابوالفتح کند و اجازهٔ دخول به مجلس او خواهد
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
