هوش مصنوعی:
این شعر از حافظ، به ستایش بزرگی و بخشندگی یک شخصیت قدرتمند می‌پردازد که با احسان خود، دل‌های شکسته را التیام می‌دهد و امید را در دل‌ها زنده می‌کند. همچنین، اشاره‌ای به ناتوانی شاعر در مقابله با مشکلات و پناه بردن به شراب برای فراموشی دارد.
رده سنی:
16+
متن شامل مفاهیم عرفانی و پیچیده‌ای است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار است. همچنین، اشاره به مصرف شراب دارد که ممکن است برای گروه‌های سنی پایین مناسب نباشد.
شمارهٔ ۲۲۷ - ایضا طلب شراب کند
ای بزرگی که کلک وهمت تو
روی امید را چو لاله کنند
از یک احسان تو شکسته‌دلان
جبر کسر هزار ساله کنند
به نماز در تو بگرایند
آن کسان کز نیاز ناله کنند
قحط فرموده قلتبانی چند
که خری را به یک نواله کنند
در وثاق من آمدند امروز
تا بلا را به من حواله کنند
دفع ایشان نمی‌توانم کرد
جز به چیزی که در پیاله کنند
روی امید را چو لاله کنند
از یک احسان تو شکسته‌دلان
جبر کسر هزار ساله کنند
به نماز در تو بگرایند
آن کسان کز نیاز ناله کنند
قحط فرموده قلتبانی چند
که خری را به یک نواله کنند
در وثاق من آمدند امروز
تا بلا را به من حواله کنند
دفع ایشان نمی‌توانم کرد
جز به چیزی که در پیاله کنند
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲۶ - شراب خواهد
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۸ - در هجا
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
