هوش مصنوعی:
متن بیان می‌کند که جهان و عناصر آن به‌خودی‌خود شر هستند و خیر واقعی در آن وجود ندارد. شاعر با اشاره به مفاهیمی مانند قضا و قدر، ناامیدی از خیر را توصیف می‌کند و در نهایت به خواننده توصیه می‌کند که از نگرانی درباره امور دنیوی دست بردارد، زیرا همه چیز در نهایت یکسان است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم فلسفی و عرفانی پیچیده است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، مضامین ناامیدی و جبرگرایی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین یا نامناسب باشد.
شمارهٔ ۲۷۱
دهر و افلاک و انجم و ارکان
همه شرند اگرنه مایه شر
خود جهان خرف ندارد خیر
تا که هست از و جود خیر خبر
تا نداری امید خیر که نیست
حامل ذکر او قضا و قدر
چیست عنقا به هر دو عالم خیر
که ازو نام هست و نیست اثر
ای دل از کار خویش هیچ مرنج
نیست کار دگر به رنگ دگر
نقد و نسیه چو هفده و هژده‌ست
بل دو پنج است و ده نه به نه بتر
همه شرند اگرنه مایه شر
خود جهان خرف ندارد خیر
تا که هست از و جود خیر خبر
تا نداری امید خیر که نیست
حامل ذکر او قضا و قدر
چیست عنقا به هر دو عالم خیر
که ازو نام هست و نیست اثر
ای دل از کار خویش هیچ مرنج
نیست کار دگر به رنگ دگر
نقد و نسیه چو هفده و هژده‌ست
بل دو پنج است و ده نه به نه بتر
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷۲ - در مدح بدرالدین الغ جاندار بک اینانج بلکا سنقر
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
