هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از هنر و فلک به عنوان نمادهایی از عود و شکر یاد می‌کند و بیان می‌کند که کار او با شکر و عود در زفاف گره خورده است. او از غم‌های خود می‌گوید که مانند آب و آتش با عود و شکر در ارتباط است و درخواست می‌کند که عود و شکر به او داده شود تا از این غم‌ها رهایی یابد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و شاعرانه است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادها ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
شمارهٔ ۲۷۷ - در طلب شکر و عود
ای هنر از آتش تو بویا همچو عود
وی فلک در خدمتت چون نیشکر بسته کمر
کار من با شکر و عود آمدست اندر زفاف
وین محقر نزد آن مهتر ندارد بس خطر
عود و شکر ده به من کین غم به من آن می‌کند
کاب و آتش می‌کند پیوسته با عود و شکر
وی فلک در خدمتت چون نیشکر بسته کمر
کار من با شکر و عود آمدست اندر زفاف
وین محقر نزد آن مهتر ندارد بس خطر
عود و شکر ده به من کین غم به من آن می‌کند
کاب و آتش می‌کند پیوسته با عود و شکر
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷۶ - نکتهٔ پسندیده
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷۸ - در موعظه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
