هوش مصنوعی:
شاعر در این متن به قدرت بینظیر خداوند اشاره میکند و بیان میکند که از تلاشهای خود هیچ سودی جز تباهی ندیده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و مذهبی است که درک آنها نیاز به بلوغ فکری و تجربهٔ زندگی دارد.
شمارهٔ ۳۰۰
به خدایی که کرد گردون را
کلبهٔ قدرت الهی خویش
که ندیدم ز کارداری خویش
هیچ سودی مگر تباهی خویش
کلبهٔ قدرت الهی خویش
که ندیدم ز کارداری خویش
هیچ سودی مگر تباهی خویش
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰۱ - از نجیبالدین کاتب سیاهی خواهد
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.