هوش مصنوعی:
شاعر در این بیتها از عشق و محبت سخن میگوید و با استفاده از تصاویر زیبا مانند رایحه مشک و دریا، به بیان احساسات خود میپردازد. او از معشوق میپرسد که چرا با وجود داشتن دستی گشاده مانند دریا، به او چنین سخت و خشک مینگرد.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از استعارههای ادبی ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. این متن更适合 افرادی که توانایی تحلیل و درک مضامین عاطفی و ادبی را دارند.
شمارهٔ ۳۱۷ - در شکایت
ایا رادی که اندر ناف آهو
ز بوی خلق تو خون میشود مشک
ترا دستیست چون دریا گشاده
چرا بر من فروبستی چنین خشک
ز بوی خلق تو خون میشود مشک
ترا دستیست چون دریا گشاده
چرا بر من فروبستی چنین خشک
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۱۶ - در هجو
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۱۸ - در تمثیل
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.