هوش مصنوعی: شاعر در این بیت‌ها از عشق و محبت سخن می‌گوید و با استفاده از تصاویر زیبا مانند رایحه مشک و دریا، به بیان احساسات خود می‌پردازد. او از معشوق می‌پرسد که چرا با وجود داشتن دستی گشاده مانند دریا، به او چنین سخت و خشک می‌نگرد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از استعاره‌های ادبی ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. این متن更适合 افرادی که توانایی تحلیل و درک مضامین عاطفی و ادبی را دارند.

شمارهٔ ۳۱۷ - در شکایت

ایا رادی که اندر ناف آهو
ز بوی خلق تو خون می‌شود مشک

ترا دستیست چون دریا گشاده
چرا بر من فروبستی چنین خشک
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۱۶ - در هجو
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۱۸ - در تمثیل
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.