هوش مصنوعی: شاعر در آینه موی سفیدی می‌بیند و از ترس پیری دیگر به آینه نگاه نمی‌کند. روزی با شانه‌زدن موها، چند تار موی سفید دیگر می‌بیند و مضطرب می‌شود. او از این می‌ترسد که با رسیدن به پیری، غم جوانی را تجربه کند. این ترس را هم در آینه می‌بیند و هم از زبان شانه می‌شنود.
رده سنی: 16+ متن به موضوعات عمیقی مانند پیری، ترس از گذر زمان و تأملات درونی می‌پردازد که برای نوجوانان و بزرگسالان قابل‌درک و مرتبط است. همچنین، استفاده از زبان شعر کلاسیک ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۳۴۲

در آینه چون نگاه کردم
یک موی سفید خود بدیدم

زاندیشهٔ ضعف و وهم پیری
در آینه نیز ننگریدم

امروز به شانه‌ای از آن موی
دیدم دو سه تار و برطپیدم

شاید که خورم غم جوانی
کز پیری خود چو بررسیدم

زایینهٔ معاینه بدیدم
وز شانه به صد زبان شنیدم
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۴۱ - به مجلس صاحب بار خواهد
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۴۳ - در اشتیاق دوستی و طلب مکاتبات ازو
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.