هوش مصنوعی: این متن یک شعر عرفانی و مذهبی است که به ستایش خداوند، پیامبر اسلام، قرآن و مفاهیم دینی مانند توحید می‌پردازد. شاعر از قدرت بی‌نظیر خداوند، نقش پیامبر در هدایت بشر و اهمیت قرآن به عنوان راهنمای زندگی سخن می‌گوید. همچنین به مفاهیمی مانند روز قیامت، گناه و ایمان اشاره شده است.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و مذهبی است که درک آن برای کودکان دشوار است. همچنین استفاده از اصطلاحات و استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً از نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد.

شمارهٔ ۴۰۰ - در مدیح

به خدایی که ذات لم یزلش
باشد از سر بندگان آگاه

دست صنعتش ز اقتدار نهد
بر سر آفتاب و ماه کلاه

زر فشاند ز صبح هر روزی
در خم این زمردین خرگاه

به رسولی که بد سبابهٔ او
سبب جامه خرقه کردن ماه

به امینی که آورید بدو
ز اسمان امر و نهی بی‌اکراه

به کتابی که تا بدو داریم
از گناهان به روز حشر گواه

به کلامی که مهر ایمانست
چیست آن لا اله الا الله

که اگر هست یا بخواهد بود
ملک و دین را نظیر همچو تو شاه

تا جهان باشد از تو نازان باد
رایت و چتر و تخت و تاج و کلاه
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۹۹ - در مدح سلطان ملکشاه ثانی
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۰۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.