هوش مصنوعی: این متن شعری است که از نقاشی یک دیوار (صفه) توسط نقاشان چین به عنوان استعاره‌ای برای خودشناسی و تعالی روح استفاده می‌کند. نقاشان نیمی از دیوار را مانند آینه و نیمی دیگر را با نقش‌های مانوی نقاشی می‌کنند، به طوری که هر نقشی در یک نیمه در نیمه دیگر منعکس می‌شود. شاعر از مخاطب می‌خواهد که خود را همچون چنین دیواری ببیند و سعی کند به نیمه متعالی و روحانی وجود خود تبدیل شود.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در متن برای درک و تأمل نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً از سنین نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۴۸۸ - در حکمت و موعظه

صفه‌ای را نقش می‌کردند نقاشان چین
بشنو این معنی کزاین خوشتر حدیثی نشنوی

اوستادی نیمه‌ای را کرد همچون آینه
اوستادی نیمه‌ای را کرد نقش مانوی

تا هر آن نقشی که حاصل باشد اندر نیمه‌ای
بینی اندر نیمهٔ دیگر چو اندر وی روی

ای برادر خویشتن را صفه‌ای دان همچنان
هم به سقفی نیک عالی هم به بنیادی قوی

باری از آن نیمهٔ پر نقش نتوانی شدن
جهد آن کن تا مگر آن نیمهٔ دیگر شوی
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۸۷ - در ستایش سخن خود
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۸۹ - در قناعت و خویشتن‌داری
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.