هوش مصنوعی: شاعر از روزها و شب‌هایی می‌گوید که در جستجوی معشوق سپری کرده و از وصال او لذت برده است. اکنون که معشوق رفته، شاعر روز و شب آرزوی بازگشت او را دارد و شب وصال را ستایش می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی است که درک کامل آن ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار باشد. همچنین، مفهوم فراق و اندوه در شعر نیاز به سطحی از بلوغ عاطفی دارد.

رباعی شمارهٔ ۱۳

بس شب که به روز بردم اندر طلبت
بس روز طرب که دیدم از وصل لبت

رفتی و کنون روز و شب این می‌گویم
کای روز وصال یار خوش باد شبت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۲
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.