هوش مصنوعی:
شاعر بیان می‌کند که غم و اندوه عاشقانه را به اشتباه شادی پنداشته و به خاطر معشوق، تمام جهان را رها کرده است. حتی اگر از جفای معشوق نتوان شکایت کرد، از وفای او نیز نمی‌توان چشم پوشید.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی پیچیده است که درک آن برای کودکان دشوار بوده و بیشتر مناسب نوجوانان و بزرگسالان است.
رباعی شمارهٔ ۷۹
اندوه تو چون دلم به شادی انگاشت
وز بهر تو پیوند جهانی بگذاشت
گیرم ز جفاش باز نتوانی برد
دایم ز وفاش باز نتوانی داشت
وز بهر تو پیوند جهانی بگذاشت
گیرم ز جفاش باز نتوانی برد
دایم ز وفاش باز نتوانی داشت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۷۸
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۸۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
