هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر از زیبایی و جذابیت معشوق خود سخن می‌گوید و با استفاده از تصاویر شاعرانه مانند زلف عنبرین و نهال شهد و شکر، احساسات خود را بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و استفاده از استعاره‌های شاعرانه است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیق این نوع شعرها معمولاً نیاز به بلوغ فکری و تجربه بیشتری دارد.

رباعی شمارهٔ ۱۷۵

زلف تو مصاف عنبر تر شکند
لعل تو نهال شهد و شکر شکند

گل کیست که با رخ تودر باغ آید
وانگه دو سه روز خویشتن برشکند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۷۴
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۷۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.