هوش مصنوعی:
شاعر از احساس گرفتاری در دام عشق و رنج فراق می‌گوید و از دوست می‌خواهد که حتی دشمنش نیز چنین روزی را تجربه نکند. او همچنین به طمع‌های بی‌ثمر خود اشاره می‌کند.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عمیق عاطفی و رنج‌های عشق است که درک آن‌ها برای سنین پایین‌تر دشوار بوده و ممکن است مناسب نباشد.
رباعی شمارهٔ ۱۷۸
خوش خوش چو مرا دم تودر دام افکند
در دست فراق و پای ایام افکند
ای دوست بدین روز که دشمنت مباد
من سوخته دل را طمع خام افکند
در دست فراق و پای ایام افکند
ای دوست بدین روز که دشمنت مباد
من سوخته دل را طمع خام افکند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۷۷
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۷۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
