هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر از معشوق خود با عباراتی زیبا و پراحساس یاد می‌کند. او از شراب عشق و زیبایی معشوق سخن می‌گوید و احساسات خود را با تشبیه‌های زیبا بیان می‌کند. شاعر از دیدار معشوق به عنوان منبع امنیت و آرامش یاد می‌کند و مرگ در راه عشق را شیرین می‌داند.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

غزل شمارهٔ ۲۸۱

یا ساقیَ الْمُدامَهِ حَیَّ عَلَی الصَّلا
امْلاْ زُجاجَنا بِحُمَیّا فَقَدْ خَلا

جِسْمی زُجاجَتی وَ مُحَیّاکَ قَهْوَتی
یا کامِلَ الْمَلاحَهِ و اللُّطْفِ وَ الْعُلا

ما فازَ عاشِق بِمُحَیّاک ساعَه
اِلّا وَ فِی الصُّدوُدِ تَلاشی مِنَ الْبَلا

اَلْمَوْتُ فی لِقائِکَ یا بَدْرُ طَیِّبُ
حاشاکَ بَلْ لِقاوُکَ اَمْن مِنَ الْبَلا

لَمّا تَلا هَواکَ صِفاتا لِمُهْجَتی
فیها حَمائِم یَتَلَقَّیْنَ ما تَلا

اَسْقَیتَنِی الْمُدامَهَ مِنْ طَرْفِکَ الْبَهی
حَتّی جَلا فُوادِیَ مَنْ اَحْسَنَ الْجَلا
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۸۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۸۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.