هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت‌ها از معشوق خود که مانند ماه زیبا و جان‌فزا است، گلایه می‌کند که چرا رخ نمی‌نماید و حاضر نمی‌شود. او معشوق را به‌عنوان جان و ماه خود خطاب می‌کند و از غیبت او اظهار ناراحتی می‌نماید.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به بلوغ عاطفی و شناختی دارد. این نوع محتوا معمولاً برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است.
رباعی شمارهٔ ۲۳۰
ای ماه تمام برنیایی آخر
جانی که همی رخ ننمایی آخر
چون جان به لطافت و چو ماهی به جمال
جان من و ماه من کجایی آخر
جانی که همی رخ ننمایی آخر
چون جان به لطافت و چو ماهی به جمال
جان من و ماه من کجایی آخر
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۲۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۳۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
