هوش مصنوعی:
شاعر از روزهای طولانی و شب‌های دردناک و بی‌خوابی می‌گوید و آرزو می‌کند که روز دوباره فرا برسد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاطفی و غمگین است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد و بیشتر مناسب سنین بالاتر است.
رباعی شمارهٔ ۲۴۰
از آرزوی خیال تو روز دراز
در بند شبم با دل پر درد و نیاز
وز بی‌خوابی همه شب ای شمع طراز
می‌گویم کی بود که روز آید باز
در بند شبم با دل پر درد و نیاز
وز بی‌خوابی همه شب ای شمع طراز
می‌گویم کی بود که روز آید باز
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۳۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۴۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
