هوش مصنوعی:
شاعر از عشق طولانی و رنج‌های شبانه‌اش می‌گوید، از مه و پروین (ستارگان) شکایت می‌کند و مانند کبوتری از دام رها شده، از معشوق دور می‌شود به گونه‌ای که احتمال بازگشت ندارد.
رده سنی:
15+
متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن برای کودکان دشوار بوده و بیشتر مناسب مخاطبانی است که با مفاهیم عشق و جدایی آشنایی دارند.
رباعی شمارهٔ ۲۴۲
آن شد که من از عشق تو شبهای دراز
با مه گله کردمی و با پروین راز
جستم ز تو چون کبوتر از چنگل باز
رفتم نه چنان که دیگرم بینی باز
با مه گله کردمی و با پروین راز
جستم ز تو چون کبوتر از چنگل باز
رفتم نه چنان که دیگرم بینی باز
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۴۱
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۴۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
