هوش مصنوعی: شاعر بیان می‌کند که مدتی از معشوق خبری نپرسید، اما اکنون که تکبرش کاهش یافته، خودش بیشتر به کرشمه و ناز می‌پردازد. شاعر در حالی که زاری می‌کند، به شفیعان (وساطت‌کنندگان) متوسل می‌شود.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین درک ظرافت‌های شعر کلاسیک فارسی معمولاً به بلوغ فکری و ادبی بیشتری نیاز دارد.

رباعی شمارهٔ ۲۶۰

گفتم که گهی چند نپرسم خبرش
تا بوک برون شد تکبر ز سرش

خود هست کرشمه هر زمان بیشترش
اکنون من و زاری و شفیعان درش
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۵۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۶۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.