هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت‌ها از دوری معشوق و رنج ناشی از آن می‌گوید. شب بدون معشوق مانند شمعی بی‌فروغ می‌گذرد و او را در غم و خواری باقی می‌گذارد. در حالی که معشوق بی‌خیال است، شاعر در انتظار وعده‌های او تا صبح می‌نشیند و دلش پیوسته درگیر این عشق است.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عاطفی عمیق و غم‌انگیز است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک یا مناسب نباشد. همچنین، درک کامل احساسات پیچیده و ادبیات کلاسیک نیاز به بلوغ عاطفی و فکری دارد.
رباعی شمارهٔ ۲۷۴
آخر شب دوش بی‌تو ای شمع چگل
بگذشت و گذاشت در غمم خوار و خجل
تو فارغ و من به وعده تا روز سپید
در بند تو بنشسته و برخاسته دل
بگذشت و گذاشت در غمم خوار و خجل
تو فارغ و من به وعده تا روز سپید
در بند تو بنشسته و برخاسته دل
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۷۳
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۷۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
