هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از دو نوع رنج سخن می‌گوید: رنج دوری (هجر) و رنج از دست دادن وصال. او خود را به پروانه‌ای تشبیه می‌کند که در هر دو حالت می‌سوزد، چه در دوری و چه در وصال.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین استفاده از استعاره‌هایی مانند 'سوختن' نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
رباعی شمارهٔ ۲۷۸
در هجر همی بسوزم از شرم خیال
در وصل همی بسوزم از بیم زوال
پروانهٔ شمع را همین باشد حال
در هجر نسوزد و بسوزد ز وصال
در وصل همی بسوزم از بیم زوال
پروانهٔ شمع را همین باشد حال
در هجر نسوزد و بسوزد ز وصال
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۷۷
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۷۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
