هوش مصنوعی:
در این شعر، شاعر از طلوع مداوم خورشید در مشرق سخن می‌گوید و از خداوند کریم می‌خواهد که ماه نو را در هر ماه کامل بیفکند. این متن نمادین، زیبایی‌های طبیعت و قدرت الهی را توصیف می‌کند.
رده سنی:
12+
این شعر دارای مفاهیم نمادین و ادبی است که ممکن است برای کودکان کم‌سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات شاعرانه و مذهبی، درک آن را برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر می‌کند.
رباعی شمارهٔ ۲۹۰
از مشرق دست گوهر آل نظام
ده ماه تمام را طلوعست مدام
اینک بنگر که آن خداوند کرام
بفکند مه نوی ز هر ماه تمام
ده ماه تمام را طلوعست مدام
اینک بنگر که آن خداوند کرام
بفکند مه نوی ز هر ماه تمام
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۸۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۹۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
