هوش مصنوعی: شاعر از جدایی و فراق سخن می‌گوید و درد دوری را بیان می‌کند. او توصیف می‌کند که چگونه عزیزش رفت و جانش از فرط ناراحتی فریاد می‌زند، و از او می‌خواهد آرامتر برود تا کمتر آزار ببیند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاطفی عمیق و احساسات پیچیده‌ای است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از زبان شعری و استعاره‌های قدیمی ممکن است برای سنین پایین‌تر نامفهوم باشد.

رباعی شمارهٔ ۲۹۶

دی کرد وداع بر جناح سفرم
تا دست فراق کرد زیر و زبرم

او می‌شد و جان نعره همی زد ز پی‌اش
آهسته ترک تاز که من بر اثرم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۹۵
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۹۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.