هوش مصنوعی:
شاعر بیان میکند که غمها پایان نمییابند و تنها از دیدگاهی دیگر به آنها نگاه میکنیم. او اشاره میکند که زمانی ستارهها را میشمرد، اما اکنون روز و شب را با اضطراب و نگرانی میگذراند.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق فلسفی و عاطفی موجود در شعر برای درک و ارتباط نیاز به بلوغ فکری و تجربهی زندگی دارد که معمولاً در نوجوانی و بزرگسالی شکل میگیرد.
رباعی شمارهٔ ۳۳۴
سبحانالله غمی به پایان نبریم
الا که ازو در دگری مینگریم
آن شد که ستاره میشمردیم به روز
اکنون همه روز و شب نفس میشمریم
الا که ازو در دگری مینگریم
آن شد که ستاره میشمردیم به روز
اکنون همه روز و شب نفس میشمریم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۳۳
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۳۳۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.