هوش مصنوعی: شاعر توصیف می‌کند که چگونه زلف یار، جان و دل مردم شهر را به سوی خود می‌کشاند و قبل از اینکه دستار (عمامه) از سر بیفتد، دو سه گره زیر کلاهش می‌زند. این بیت‌ها به زیبایی و جذابیت یار و تأثیر آن بر دیگران اشاره دارد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و ادبی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است. همچنین، استفاده از استعاره‌های شعری ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.

رباعی شمارهٔ ۳۴۳

زلفت به رسنهاش برآورد کشان
هر جان و دلی که داشت در شهر نشان

زان پیش که دستار نگه نتوان داشت
ورز دو سه در زیر کلاهش بنشان
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۴۲
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۳۴۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.