هوش مصنوعی:
شاعر توصیف میکند که چگونه زلف یار، جان و دل مردم شهر را به سوی خود میکشاند و قبل از اینکه دستار (عمامه) از سر بیفتد، دو سه گره زیر کلاهش میزند. این بیتها به زیبایی و جذابیت یار و تأثیر آن بر دیگران اشاره دارد.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و ادبی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است. همچنین، استفاده از استعارههای شعری ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.
رباعی شمارهٔ ۳۴۳
زلفت به رسنهاش برآورد کشان
هر جان و دلی که داشت در شهر نشان
زان پیش که دستار نگه نتوان داشت
ورز دو سه در زیر کلاهش بنشان
هر جان و دلی که داشت در شهر نشان
زان پیش که دستار نگه نتوان داشت
ورز دو سه در زیر کلاهش بنشان
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۴۲
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۳۴۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.