هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از ناتوانی در برابر تقدیر و سرنوشت سخن می‌گوید و بیان می‌کند که با وجود تلاش و فریاد، نمی‌تواند بر مشکلات غلبه کند. او به ناچار تسلیم شده و تنها راه چاره را تحمل درد و رنج می‌داند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق فلسفی و عاطفی مانند ناامیدی، تسلیم در برابر سرنوشت و تحمل رنج است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین و نامناسب باشد. درک این مفاهیم نیاز به بلوغ فکری و تجربهٔ زندگی دارد.

رباعی شمارهٔ ۳۴۶

ای دل چو نمی‌نهد سپهرت گردن
نتوان به خروش و زور بخت آوردن

بر من چه بود جز که به کف خون خوردن
دیگر چه کنم دلا چه دانم کردن
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۴۵
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۳۴۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.