هوش مصنوعی:
در این متن شاعر از افتادن دوش به زمین و پیوستن فریاد و دعا به زمین سخن می‌گوید. همچنین اشاره می‌کند که اگر حلم و بردباری بر دامن او ننشسته بود، از زلزلهٔ سقف آسمان شکسته می‌شد.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و تمثیلی است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار بوده و نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
رباعی شمارهٔ ۳۹۲
دوش ارنه وقارت به زمین پیوستی
فریاد و دعایت به زمین کی بستی
ور حلم تو بر دامن او ننشستی
از زلزلهٔ سقف آسمان بشکستی
فریاد و دعایت به زمین کی بستی
ور حلم تو بر دامن او ننشستی
از زلزلهٔ سقف آسمان بشکستی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۹۱
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۳۹۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
