هوش مصنوعی:
شاعر از سرگردانی، نومیدی و درد بی‌درمان خود سخن می‌گوید و بیان می‌کند که این کارها را نه از روی امید، بلکه از سر ناچاری انجام داده است. در نهایت، از کسی که در جریان امور است، درخواست کمک می‌کند.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی مانند نومیدی و درد بی‌درمان است که درک آن‌ها برای سنین پایین‌تر دشوار بوده و ممکن است تأثیرات منفی بر روحیه آن‌ها داشته باشد.
رباعی شمارهٔ ۴۳۱
ای دل طمعم زان همه سرگردانی
نومیدی و درد بود و بی‌درمانی
این کار نه بر امید آن می‌کردم
باری تو که در میان کاری دانی
نومیدی و درد بود و بی‌درمانی
این کار نه بر امید آن می‌کردم
باری تو که در میان کاری دانی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۴۳۰
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۴۳۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
