هوش مصنوعی:
شاعر از معشوق خود می‌پرسد که چرا موهایش آشفته است و چرا لبخند نمی‌زند. سپس از پدر معشوق می‌خواهد که بپرسد چرا صورت پسرش زخمی است.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و اشارات به زخم و درد است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.
رباعی شمارهٔ ۱۴
جانا، سر زلف تو پراگنده چراست؟
وان حقهٔ لعل خالی از خنده چراست؟
روی تو بکندند، نگوید پدرت
در خانه، که: روی پسرم کنده چراست؟
وان حقهٔ لعل خالی از خنده چراست؟
روی تو بکندند، نگوید پدرت
در خانه، که: روی پسرم کنده چراست؟
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۳
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
