هوش مصنوعی:
شاعر در این متن به درگاه خداوند شکوه می‌کند که دلش همیشه درگیر غمهای الهی و چشمانش پر از اشک بوده است. او از خداوند می‌پرسد چرا بر گناهانش خشم می‌گیرد، در حالی که همه‌ی امیدش به بخشش و مهربانی خداوند است.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عرفانی و معنوی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژه‌هایی مانند «جرم و خطا» و «خشم» نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
رباعی شمارهٔ ۸۵
یارب! نه دلم بستهٔ غمهای تو بود؟
چشمم شب و روز غرق نمهای توبود؟
بر جرم و خطای من چه میگیری خشم؟
چون جمله به امید کرمهای تو بود
چشمم شب و روز غرق نمهای توبود؟
بر جرم و خطای من چه میگیری خشم؟
چون جمله به امید کرمهای تو بود
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۸۴
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۸۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
