۳۰۰ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۱۷

کرد از دل صافی برت این آب درنگ
تا دست تو بوسد چو بدو یازی چنگ

اکنون که نشان کژروی دیدی ازو
بگذاشته‌ای که می‌زند بر سر سنگ
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۱۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.