هوش مصنوعی:
باد صبا نامه‌ای را از خاک بلند کرد و به دست من رساند. من قصد داشتم آن را ببوسم و بر سینه بگذارم، اما چشمانم اجازه ندادند و مانع شدند.
رده سنی:
12+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و عرفانی است که برای درک بهتر به بلوغ فکری نسبی نیاز دارد. همچنین، زبان شعر ممکن است برای کودکان زیر 12 سال پیچیده باشد.
رباعی شمارهٔ ۱۲۹
دی باد صبا ز خاک بر داشت سرم
آن نامه بیاورد و بر افراشت سرم
گفتم که: ببوسم و نهم بر سینه
خود دیده رها نکرد و نگذاشت سرم
آن نامه بیاورد و بر افراشت سرم
گفتم که: ببوسم و نهم بر سینه
خود دیده رها نکرد و نگذاشت سرم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۲۸
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۳۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
