هوش مصنوعی:
گفت‌وگوی شاعر با چشمانش که در آن از غم و جور و رازگویی شکایت می‌کند و چشم‌ها پاسخ می‌دهند "به چشم".
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عاطفی و غمگینانه است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، نیاز به درک نسبی از استعاره و کنایه‌های شعری دارد.
رباعی شمارهٔ ۱۳۲
گفتم که: مکش مرا به غم، گفت: به چشم
زین بیش مکن جور و ستم، گفت: به چشم
گفتم که: مگوی راز من با چشمت
کو کرد مرا چنین دژم، گفت: به چشم
زین بیش مکن جور و ستم، گفت: به چشم
گفتم که: مگوی راز من با چشمت
کو کرد مرا چنین دژم، گفت: به چشم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۳۱
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
