هوش مصنوعی:
شاعر از معشوق می‌خواهد که او را به وصال خود برساند و با لب شیرینش از او پذیرایی کند. سپس می‌پرسد اگر معشوق پرده از رخسارش برندارد، چگونه انتظار دارد که عاشق نشود.
رده سنی:
15+
محتوا دارای مضامین عاشقانه و احساسی است که برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است. همچنین درک زیبایی‌شناسی شعر ممکن است برای کودکان دشوار باشد.
رباعی شمارهٔ ۱۵۱
ما را به سرای وصل خویش آری تو
بر ما ز لب لعل شکر باری تو
پس پرده ز روی خویش برداری تو
عاشق نشویم، پس چه پنداری تو؟
بر ما ز لب لعل شکر باری تو
پس پرده ز روی خویش برداری تو
عاشق نشویم، پس چه پنداری تو؟
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۵۰
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۵۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
