هوش مصنوعی:
در این شعر، شاعر با معشوق خود گفت‌وگو می‌کند و هر بار که از زیبایی‌های او مانند لب و رخسارش تعریف می‌کند، معشوق پاسخ‌های شیرین و معناداری می‌دهد. در نهایت، معشوق از شاعر می‌خواهد که به جای توصیف ظاهری، از دل و دیده سخن بگوید.
رده سنی:
15+
محتوا از نظر ادبی و عاطفی مناسب برای نوجوانان و بزرگسالان است و درک عمیق‌تر آن نیاز به تجربه و شناخت بیشتری از مفاهیم عاشقانه و ادبی دارد.
رباعی شمارهٔ ۱۸۴
گفتم که: لبت، گفت: شکر می‌گویی
گفتم که: رخت، گفت: قمر می‌گویی
گفتم که: شنیدم که دهانی داری
گفتا که: ز دیده گو، اگر می‌گویی
گفتم که: رخت، گفت: قمر می‌گویی
گفتم که: شنیدم که دهانی داری
گفتا که: ز دیده گو، اگر می‌گویی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۸۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
