هوش مصنوعی:
این متن بیانگر احساس عمیق شاعر نسبت به زیبایی‌ها و عواطف شخصی است که از طبیعت و وجود خودش سرچشمه می‌گیرد. شاعر با اشاره به بانگ خوش، بوی گلشن و احساسات درونی، تعلق این زیبایی‌ها را به خودش بیان می‌کند و نشان می‌دهد که هرچه بر دل و جانش اثر می‌گذارد، بخشی از وجود اوست.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عرفانی و احساسی است که ممکن است برای درک کامل، نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی بیشتری داشته باشد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با این مفاهیم ارتباط برقرار کنند.
رباعی شمارهٔ ۲۰۲
این بانگ خوش از جانب کیوان منست
این بوی خوش از گلشن و بستان منست
آن چیز که او بر دل و بر جان منست
تا بر رود او کجا رود آن منست
این بوی خوش از گلشن و بستان منست
آن چیز که او بر دل و بر جان منست
تا بر رود او کجا رود آن منست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۰۱
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۰۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
