هوش مصنوعی: این متن یک شعر عرفانی و ستایش‌آمیز است که به زیبایی‌های معنوی و روحانی اشاره دارد. شاعر از معشوقی با صفات بلند مانند لعل، عقیق، دریا و درست یاد می‌کند و او را به عنوان خواجهٔ روح و روح‌افزا می‌ستاید. همچنین، تأکید می‌کند که دیر آمدن معشوق قابل قبول و درست است.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عرفانی و پیچیده‌ای است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

رباعی شمارهٔ ۲۰۱

ای لعل و عقیق و در و دریا و درست
فارغ از جای و پای بر جا و درست

ای خواجهٔ روح و روح‌افزا و درست
دیر آمدنت رواست دیرآ و درست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۰۰
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۰۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.