هوش مصنوعی: شاعر از مستی و عشق به معشوق سخن می‌گوید و از تأثیر عمیق او بر روح و عقل خود یاد می‌کند. او معشوق را مانند شمعی توصیف می‌کند که آتش عشق را در وجودش روشن کرده و پروانه‌وار دور او می‌چرخد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و عاشقانه است که درک آن‌ها ممکن است برای سنین پایین دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند 'عقل دیوانهٔ او' و 'آفتاب پروانهٔ او' نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

رباعی شمارهٔ ۳۴۳

زان می خوردم که روح پیمانه اوست
زان مست شدم که عقل دیوانهٔ اوست

شمعی به من آمد آتشی در من زد
آن شمع که آفتاب پروانهٔ اوست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۴۲
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۳۴۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.