هوش مصنوعی: این شعر بیانگر تأثیر عمیق احساسات و حالات درونی انسان بر محیط و جهان اطراف اوست. گرمای تابستان و سرمای زمستان بازتابی از درد و تب درونی فرد توصیف شده‌اند و نشان می‌دهند که هیچ‌چیز در جهان به اندازه‌ی حضور و تأثیر فرد مهم نیست.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی موجود در شعر ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

رباعی شمارهٔ ۳۷۸

گرمای تموز از دل پردرد شماست
سرمای زمستان تبش سرد شماست

این گرمی و سردی نرسد با صدپر
بر گرد جهانیکه در او گرد شماست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۷۷
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۳۷۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.