هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از دوری از معشوق و ناامیدی از وصال او سخن می‌گوید. دلش می‌گوید که فراموش کردن عشق محال است، اما در عین حال با نگاهی تلخ و ناامید می‌خندد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاطفی پیچیده مانند ناامیدی و تلخی در عشق است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، زبان شعر ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار باشد.
رباعی شمارهٔ ۶۳۹
چون روز وصال یار ما نیست پدید
اندک اندک ز عشق باید ببرید
میگفت دلم که این محالست محال
سر پیش فکنده زیر لب میخندید
اندک اندک ز عشق باید ببرید
میگفت دلم که این محالست محال
سر پیش فکنده زیر لب میخندید
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۶۳۸
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۶۴۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
