هوش مصنوعی:
این متن شعری است که از احساسات عمیق و درد درونی سخن می‌گوید. شاعر خود را به آتش تشبیه می‌کند که با درد می‌سوزد و هر آتشی که از درد برخیزد، نماد رنج و اشتیاق اوست.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و استعاری است که درک آن به بلوغ فکری و تجربه‌ی احساسی نیاز دارد. همچنین، ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده یا سنگین باشد.
رباعی شمارهٔ ۶۴۰
چون زیر افکند در عراق آمیزد
دل عقل کند رها ز تن بگریزد
من آتشم و چو درد می برخیزم
هر آتش را که درد می‌برخیزد
دل عقل کند رها ز تن بگریزد
من آتشم و چو درد می برخیزم
هر آتش را که درد می‌برخیزد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۶۳۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۶۴۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
