هوش مصنوعی: شاعر از دل‌بستگی و عشق خود به معشوق می‌گوید و بیان می‌کند که دلش به سمت معشوق جذب می‌شود و از او دور نمی‌شود. معشوق نیز با لبخند و کنایه از او می‌پرسد که چرا به سمت او آمده است و آیا کسی هست که بتواند در برابر این جاذبه مقاومت کند.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی است که برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک و مناسب است. همچنین، استفاده از استعاره و کنایه در شعر ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.

رباعی شمارهٔ ۶۹۸

دل را بدهم پند که عمدا نرود
پیش بت شنگ من از آنجا نرود

لب می‌گزد آن بت که کجا افتادی
او کیست که باشد که رود یا نرود
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۶۹۷
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۶۹۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.