هوش مصنوعی:
در این شعر، شاعر از عشقی سوزان و بی‌قراری دل در طول شب تا صبح می‌گوید. دل در این عشق حریف شاعر بود و تا سحرگاه آرام نگرفت. با طلوع صبح، دل با چهره‌ای زرد و چشمانی خون‌آلود به سوی معشوق شتافت.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از عباراتی مانند 'دیدهٔ خون‌آلود' ممکن است برای کودکان نامناسب باشد.
رباعی شمارهٔ ۶۹۷
دل دوش در این عشق حریف ما بود
شب تا به سحرگاه نخفت و ناسود
چون صبح دمید سوی تو آمد زود
با چهرهٔ زرد و دیدهٔ خون‌آلود
شب تا به سحرگاه نخفت و ناسود
چون صبح دمید سوی تو آمد زود
با چهرهٔ زرد و دیدهٔ خون‌آلود
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۶۹۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۶۹۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
