هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از دل می‌خواهد که از جفای عاشقان نگریزد، از دزدی در برابر پاسبانان نترسد، به دنبال نشانه‌ای از بی‌نشانان باشد و حتی با وجود درد عشق، از معشوق فرار نکند. این ابیات بر پایه‌ی عشق، ایثار و پذیرش رنج‌های عاشقی استوار است.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه‌ی موجود در این شعر ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال به‌طور کامل قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مضامین مانند پذیرش رنج و جفای معشوق نیاز به بلوغ فکری دارد.
رباعی شمارهٔ ۹۳۴
ای دل ز جفای دلستانان مگریز
دزدی خواهی ز پاسبانان مگریز
می‌جوی نشان ز بی‌نشانان مگریز
صد جان بده و ز درد جانان مگریز
دزدی خواهی ز پاسبانان مگریز
می‌جوی نشان ز بی‌نشانان مگریز
صد جان بده و ز درد جانان مگریز
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۹۳۳
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۹۳۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
