هوش مصنوعی: شاعر در حال مستی در خرابات (محل عیاشی) بوده و قصد دور انداختن لباس (خرقه) را داشته است. اما در آنجا متوجه می‌شود که تمام عالم از خرابات تو (شاید اشاره به معشوق یا خدا) معمور (آباد) است و همین موضوع باعث رفتارش شده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و استعاری است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین اشاره به مستی و خرابات (محل عیاشی) ممکن است برای سنین پایین مناسب نباشد.

رباعی شمارهٔ ۱۲۴۲

روزی به خرابات تو می میخوردم
وین خرقهٔ آب و گل بدر می‌کردم

دیدم ز خرابات تو عالم معمور
معمور و خراب از آن چنین میکردم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۲۴۱
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۲۴۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.