هوش مصنوعی:
شاعر از رنج‌های درونی و فداکاری‌های خود سخن می‌گوید، مانند نوشیدن باده‌ای از خون دل خود و بخشیدن جان برای جرعه‌ای از آن باده. او حاضر است همه چیز را بدهد اما از ارزش‌هایش کوتاه نیاید.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری نیاز دارد. همچنین، اشاره به موضوعاتی مانند رنج و فداکاری ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد.
رباعی شمارهٔ ۱۳۰۵
ما بادهٔ ز خون دل خود می‌نوشیم
در خم تن خویش چو می می‌جوشیم
جان را بدهیم و نیم از آن باده خوریم
سر را بدهیم و جرعه‌ای نفروشیم
در خم تن خویش چو می می‌جوشیم
جان را بدهیم و نیم از آن باده خوریم
سر را بدهیم و جرعه‌ای نفروشیم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۳۰۴
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۳۰۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
