هوش مصنوعی:
شاعر در این متن خود و دیگران را به عنوان کشاورزان دشت کهن توصیف می‌کند که در میان شادی‌ها، غم را نیز تجربه می‌کنند. آن‌ها مانند لاله‌های کم‌عمر در دشت فنا هستند که به محظ ظهور، توسط باد از بین می‌روند.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق فلسفی درباره زندگی، مرگ و زودگذری عمر ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند 'لالهٔ کم عمر' و 'دشت فنا' نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
رباعی شمارهٔ ۱۳۰۷
ما برزگران این کهن دشت نویم
در کشتهٔ شادی همه غم میدرویم
چون لالهٔ کم عمر در این دشت فنا
تا سر زده از خاک ببادی گرویم
در کشتهٔ شادی همه غم میدرویم
چون لالهٔ کم عمر در این دشت فنا
تا سر زده از خاک ببادی گرویم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۳۰۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۳۰۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
