هوش مصنوعی:
شاعر ابتدا از درد فراق و جفای روزگار شکایت می‌کند، اما سپس متوجه می‌شود که خودش با خیال معشوق همراه شده و در این راه سکوت اختیار کرده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی پیچیده است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات شعری کلاسیک نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات دارد.
رباعی شمارهٔ ۱۳۳۵
من دوش فراق را جفا میگفتم
با دهر فراق پیش می‌آشفتم
خود را دیدم که با خیالت جفتم
با جفت خیال تو برفتم خفتم
با دهر فراق پیش می‌آشفتم
خود را دیدم که با خیالت جفتم
با جفت خیال تو برفتم خفتم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۳۳۴
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۳۳۶
نظرها و حاشیه ها
ناشناس
۱۴۰۰/۱۰/۶ ۱۱:۴۴
اين رباعي زيبا مرا به ياد پروژه بزرگ متاورس مارك زاكربرگ مي اندازد و اينكه فن آوري توانسته است تا روياي جفانگفتن به فراق را به واقعيت تبديل كند.
