هوش مصنوعی:
شاعر از معشوق خود می‌خواهد که نرود و همراه او بماند. او از معشوق به عنوان مونس و غمگسار یاد می‌کند و از او می‌خواهد که با می‌نوشی و شادی همراه او باشد.
رده سنی:
16+
این شعر دارای مفاهیم عاشقانه و استفاده از استعاره‌هایی مانند می‌نوشی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان زیر 16 سال نامناسب باشد. همچنین درک عمیق‌تر شعر نیاز به بلوغ فکری دارد.
رباعی شمارهٔ ۱۵۷۷
گر جمله برفتند نگارا تو مرو
ای مونس و غمگسار ما را تو مرو
پرمیکن و می ده و همی خند چو قند
ای ساقی خوب عالم آرا تو مرو
ای مونس و غمگسار ما را تو مرو
پرمیکن و می ده و همی خند چو قند
ای ساقی خوب عالم آرا تو مرو
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۵۷۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۵۷۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
