هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از فراق و دوری یار می‌نالد و بیان می‌کند که با رفتن او، آتش بختش به آسمان رفته و آب حیاتش به رود جیحون. او با یار خود سخن گفته و از بی‌دلی خود شکایت کرده، اما اکنون که یارش رفته، خود را کاملاً بیدل می‌بیند.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان شعر کلاسیک فارسی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
رباعی شمارهٔ ۱۶۸۹
ای آتش بخت سوی گردون رفتی
وی آب حیات سوی جیحون رفتی
با تو گفتم که بیدلم من بیدل
بیدل اکنون شدم که بیرون رفتی
وی آب حیات سوی جیحون رفتی
با تو گفتم که بیدلم من بیدل
بیدل اکنون شدم که بیرون رفتی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۶۸۸
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۶۹۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
